Windmolens en eendenkooien

De opwarming van de aarde is een sterk toenemend probleem. Om verdere stijging te voorkomen (Parijs +2C) zijn veel maatregelen noodzakelijk en de transitie van fossiele energie naar duurzame vormen is daar een onderdeel van. Windmolens. 

Windmolens worden veelal in open gebieden geplaatst. Deze open gronden herbergen ook veel vogels en dan ontstaan er tegengestelde belangen. Gebieden waar veel vogels foerageren, doortrekken en leven zijn ook de gebieden waar in heden en verleden veel eendenkooien te vinden zijn. Door de plaatsing van windmolens zonder rekening te houden met trek- en aanvliegroutes en rustgebieden rond eendenkooien, zal er een direct verband kunnen worden gelegd met een verdere achteruitgang van de vangresultaten. Vogelbescherming en Sovon hebben een inventarisatie gemaakt van de potentiële risico’s voor de diverse vogels. Vogelbescherming

Citaat: ‘De locatiekeuze voor een windmolenpark (groot en klein) is van grote invloed op de impact die windmolens hebben op vogels’

Uit het onderzoek blijkt dat de meeste eendenkooien liggen in gebieden met de hoogste risico’s. Deze gebieden zijn het hele Waddengebied, Noord-West Overijssel, het Rivierengebied en Zeeland. Op de windmolen risicokaarten zijn deze gebieden goed herkenbaar. De kaarten voor weidevogels, wintervogels en watervogels geven een nog beter beeld van de risico’s in die gebieden waar ook de eendenkooien nog actief zijn.

Risico's voor vogels

 Op de linker illustratie geeft de paarse kleur het hoogste risico voor vogels aan. De middelste illustratie geeft met de rode kleur aan de risico's voor weidevogels en op de derde illustratie die voor wintergasten. In de gebieden met de hoogste risico's liggen ook de meeste eendenkooien. De illustraties komen uit bovengenoemd rapport van de Vogelbescherming.

De situatie in de Maaspolders (N-B)

Windmolens OssIn de Maaspolders tussen ’s-Hertogenbosch en Oss zijn nog steeds 3 eendenkooien actief. Er zijn  vergevorderde plannen om net ten zuiden van de Lithse Kooi en Kesselse kooi een omvangrijk windmolenpark aan te leggen. Wel net buiten de afpalingenscirkels, maar precies in de aanvlieg- en trekroutes, de Hertog Wetering en een plas-dras gebied  tussen de twee genoemde kooien. Diel van Helvoort (82), sinds 1994 kooiker op de Lithse eendenkooi is dan ook zeer ontstemt en vreest voor het wegblijven van de eenden. Op de illustratie is te zien het toekomstig windpark en de drie eendenkooien. 

In een artikel in het Brabants Dagblad schetst hij, samen met de kooikers Hans de Jong en Noud Sommers, een somber beeld voor de drie kooien. (Lithse eendenkooi).

Op korte termijn komt de Kooikersvereniging met een statement over deze problematiek, maar voor de kooien in de Maaspolder lijkt het al een gelopen race en in Waardenburg staan ze voor het einde van het jaar opgesteld.

Een andere ontwikkeling is het plaatsen van windmolens in natuurgebieden. Staatsbosbeheer heeft momenteel al 11 molens in hun gebieden staan en er zijn nog 10 plaatsingen in voorbereiding. Windmolen Waardenburg In ’t Broek, komgrondenreservaat in Waardenburg, worden momenteel 4 windmolens gebouwd van bijna 200 meter, waarvan 2 pal achter de bekende eendenkooi van Waardenburg. De Tuilse kooi in hetzelfde gebied wordt ingeklemd door 2 van deze jongens.

 De plas-dras functie van het gebied gaat hierbij geheel verloren en eenden zullen op beide kooiplassen niet meer te vinden zijn. Zie voor het standpunt van SSB het artikel in de Volkskrant van 14 september j.l.

Rechts de Waardenburgse eendenkooi met de eerste windmolen. Het witte puntje links op de foto is de onderkant van de tweede molen.

“Waarom Staatsbosbeheer altijd meer wil zijn dan een natuurbeschermer’.