De kooi ligt aan de waddendijk en in tegenstelling tot Westpolder, een gegraven kooi, hetgeen betekent dat het een zoetwaterplas is. Dit heeft als voordeel dat de eenden vanaf de zoute Waddenzee, kunnen rusten en verblijven in zoetwater vlakbij hun foerageergebied. Het succes van de Westpolderkooi bracht een aantal landbouwers tot het besluit om ook een eendenkooi op te richten. Begin 1898 kregen ze bij Kon.Besluit toestemming om aan de bouw te beginnen en wel met het uitgraven van de kooiplas. De vrijgekomen grond werd gebruikt voor het aanbrengen van een rond de kooi. (zie de foto’s)
In 1977 was de kooi al enige tijd niet in gebruik en sterk vervallen. Het Groninger Landschap wilde de kooi graag overnemen en voor het symbolische bedrag van fl. 1,00 kwam de kooi in handen van het Landschap.
De kooi is een Rijksmonument en in het kader van de Kongsi een aantal jaren geleden hersteld. Aardig is dat op deze kooi ook een kelder aanwezig is om de eenden enige tijd te kunnen bewaren, iets wat je zelden op een eendenkooi tegenkomt.
De kooi is dus gebouwd in 1898, is van het Friese model, heeft 4 vangpijpen en een afpaling van 200 meter. Er wordt niet meer gevangen en doet dienst als excursiekooi.
De kooi is een Rijksmonument, evenals het 'kooihuisje'. Ook hier is het onduidelijk waarom dit een Rijksmonument is. Het kooihuisje is van 1899, evenals de kooi, dus relatief jong in vergelijking met andere kooien en kooihuisjes.
Publicatie kooihuisje:19990616
ID: 509485
Publicatie kooi: 19990616
ID: 509512